10 fizioloških promena koje nastaju pre i posle smrti

Zvučni smrti je jeziv, grgotavi zvuk koji proizvodi osoba blizu smrti usled nakupljanja pljuvačke i drugih tečnosti u grlu i plućima. Kako se mišići za gutanje i kašalj opuštaju, tečnosti se ne mogu efikasno izbaciti, što stvara karakterističan zvuk. Ova pojava može biti veoma uznemirujuća za prisutne, ali umirućoj osobi ne izaziva bol. Medicinski radnici često koriste lekove ili promene položaja tela kako bi umanjili ove zvukove i olakšali poslednje trenutke života.

Cheynes-Stokes disanje je obrazac disanja koji se karakteriše naizmeničnim periodima ubrzanog, dubokog disanja i zatim usporenog, plitkog disanja, koji završava kratkom pauzom bez disanja. Ovaj fenomen je često prisutan kod osoba sa teškim srčanim ili neurološkim stanjima u terminalnoj fazi. Ovaj obrazac disanja može trajati od nekoliko minuta do nekoliko sati, a može biti znak da se osoba približava smrti. Prisustvo Cheynes-Stokes disanja može pomoći zdravstvenim radnicima i porodici da prepoznaju fazu procesa umiranja.

Nakon smrti, svi mišići u telu, uključujući one koji kontrolišu creva i bešiku, se opuštaju. Ova opuštenost može dovesti do oslobađanja fekalija i mokraće, što je prirodan deo postmortalnog procesa. Kada srce prestane da pumpa krv, mišići više ne dobijaju energiju (ATP) i prestaju da funkcionišu. Ovaj fenomen je posebno uobičajen kod osoba koje su nedavno konzumirale hranu ili piće. Medicinski radnici i osoblje pogrebnih preduzeća su obučeni da se nose sa ovim situacijama na diskretan i profesionalan način.

Rigor mortis, poznat kao ukočenost tela nakon smrti, nastupa zbog hemijskih promena u mišićima koje nastaju kada telo prestane da proizvodi ATP, molekul potreban za opuštanje mišića. Proces počinje 1-3 sata nakon smrti, prvo zahvata manje mišiće kao što su oni u licu i rukama, a zatim se širi na veće mišiće. Rigor mortis traje otprilike 24-48 sati pre nego što mišići ponovo postanu mekani zbog razgradnje tkiva. Ovaj fenomen je koristan u forenzičkoj patologiji za procenu vremena smrti.

Livor mortis, ili postmortalna lividnost, označava promenu boje kože u ljubičasto-crvenu zbog gravitacije koja povlači krv ka nižim delovima tela. Počinje nekoliko sati nakon smrti kada srce prestane da pumpa krv, a krv se sakuplja u nižim delovima tela. Livor mortis omogućava forenzičarima da procene položaj tela u trenutku smrti i da li je telo pomerano nakon smrti. Boja i distribucija lividnosti mogu pružiti važne informacije za kriminalističku istragu.

Algor mortis označava postepeno hlađenje tela nakon smrti. Telo gubi temperaturu sve dok se ne izjednači sa temperaturom okoline. Brzina hlađenja zavisi od spoljašnje temperature, vlažnosti vazduha, i odeće preminule osobe. Algor mortis je koristan u forenzici za procenu vremena smrti, jer telo gubi temperaturu otprilike 1,5 stepeni Celzijusa na sat u prvih nekoliko sati nakon smrti, iako ova stopa može varirati.

Tache noire su tamne pruge koje se formiraju preko očnih jabučica kada kapci nisu zatvoreni nakon smrti. Ove pruge nastaju zbog isušivanja rožnjače koja je izložena vazduhu, stvarajući tamne linije duž otvorenih delova očne jabučice. Tache noire se pojavljuje nekoliko sati nakon smrti i može pružiti informacije o tome koliko je vremena prošlo od smrti, posebno ako su oči bile otvorene.

Purge fluid je tečnost neprijatnog mirisa koja izlazi iz usta i nosa usled pritiska gasova koji se formiraju u telu nakon smrti. Bakterije u crevima počinju da razlažu tkiva, stvarajući gasove koji pritiskaju unutrašnje organe i uzrokuju curenje tečnosti. Ovaj fenomen je često deo procesa truljenja i može pružiti forenzičarima informacije o vremenu i uzroku smrti.

Degloving je proces skidanja kože sa prstiju i drugih delova tela zbog oticanja gasova. Gasovi koji se stvaraju tokom truljenja uzrokuju oticanje tkiva, što može dovesti do odvajanja kože. Ovaj fenomen ostavlja iza sebe otisak kože, što može biti korisno u forenzičkim istragama za identifikaciju preminule osobe. Degloving može pružiti važne informacije o fazama truljenja tela.

Putrefaction je proces truljenja tela izazvan bakterijskom aktivnošću. Tokom ovog procesa, bakterije razgrađuju tkiva, stvarajući oticanje, promenu boje kože i oslobađanje neprijatnih mirisa. Truljenje dovodi do raspadanja unutrašnjih organa, kože, kose i noktiju. Forenzičari koriste znanje o putrefakciji da bi procenili vreme smrti i okolnosti u kojima je osoba preminula. Proces truljenja može pružiti ključne informacije za kriminalističke istrage i rekonstrukciju događaja.