10 zanimljivosti o filmu Gladiator

Film “Gladiator” je imao veliki budžet od oko 103 miliona dolara, ali je postigao ogroman finansijski uspeh sa globalnom zaradom od preko 457 miliona dolara , što ga čini jednim od najuspešnijih filmova iz 2000. godine. Osim finansijskog uspeha, film je bio i kritički priznat, osvojivši 5 Oskara, uključujući nagrade za najbolji film i najboljeg glumca. Ove nagrade su potvrdile njegovu umetničku vrednost i popularnost kod publike širom sveta.

Za potrebe stvaranja što realističnijeg prikaza drevnog Rima, produkcija filma “Gladiator” uložila je znatan trud u osiguranje autentičnih rekvizita i kostima. Približno 10.000 pravih strela korišćeno je tokom početka filma u bitci u Germaniji, što je doprinelo visceralnom osećaju scene. Takođe, dizajneri kostima i rekvizita radili su na stvaranju autentičnih oklopa i oružja koji su verno odražavali materijale i tehnike iz tog vremena.

Oliver Rid, koji je glumio lik Proksima, tragično je preminuo od srčanog udara pre završetka snimanja filma. Njegova smrt zatekla je produkcijski tim, a Ridley Scott, reditelj filma, morao je pronaći način da završi film bez jednog od svojih ključnih glumaca. Rešenje je bilo korišćenje CGI tehnologije i dablera za dovršavanje Ridaovih scena. Digitalno rekonstruisano lice Rida korišćeno je u nekoliko ključnih scena, što je omogućilo da njegov lik dostojanstveno završi svoju narativnu ulogu u filmu.

U filmu “Gladiator” korišćeni su pravi vukovi i tigrovi kako bi se dodala autentičnost i intenzitet borbenim scenama. U jednoj ključnoj sceni, Maksimus se suočava sa pravim vukovima, dok su ga od njih razdvajale providne barijere koje su bile nevidljive za kamere, osiguravajući sigurnost Rasela Kroua, ali zadržavajući realističnost scene.

Slično tome, u dramatičnoj sceni borbe u areni, korišćeni su pravi tigrovi, koji su bili na samo nekoliko metara udaljenosti od Kroua. Mere opreza su pažljivo sprovedene kako bi se osigurala sigurnost svih učesnika, ali prisustvo stvarnih životinja dodatno je pojačalo napetost i vizuelni doživljaj filma.

Film “Gladiator” sadrži mnoštvo istorijskih elemenata ali isto tako i znatne fikcionalne dogadjaje koji su imali za cilj da obogate i učine film interesantnijim. Stvarni car Komod, prikazan kao glavni antagonista u filmu, bio je poznat po svojim surovim sklonostima i učestvovanju u gladijatorskim igrama, što je retko za rimskog cara.

Međutim, u stvarnosti, Komod nije umro u areni kako je prikazano u filmu, već je ubijen u političkoj zaveri u svojoj palati. Dodatno, lik Maksimusa Decimusa Meridiusa, centralni lik filma, je u potpunosti izmišljen, što dodatno naglašava fikcionalni karakter priče koja koristi istorijsku pozadinu kao scenu za svoje dramatične sukobe.

Hoakin Finiks, poznat po svom strogo veganstvu, koje je istakao i u svom nesvakidašnjem govoru pri prijemu Oskara, insistirao je na korišćenju veštačke kože tokom snimanja filma “Gladiator”. U antičkom Rimu, koža je bila osnovni materijal za izradu odeće i oklopa, ali Finiks nije želeo da nosi pravu kožu.

Kako bi zadovoljili njegove zahteve, kostimografi su za njegov lik izradili odeću od sintetičkih materijala koji ne sadrže životinjske proizvode, što je omogućilo da njegov lik ostane veran istorijskom periodu, a istovremeno poštuje njegove lične etičke principe.

Izgradnja impresivne scenografije, posebno replike Koloseuma, predstavljala je veliki izazov za produkciju filma “Gladiator”. Replika je visoka 15 metara, što je oko jedne trećine visine pravog Koloseuma, i njenom izgradnjom je rukovodio tim scenografa i inženjera tokom nekoliko meseci.

Osim izgradnje replike Koloseuma, važan aspekt produkcije bila je i detaljna priprema glumaca za njihove uloge. Glumci su prošli kroz intenzivne treninge kako bi se što autentičnije prikazale borbe gladijatora.

Ovi treninzi su uključivali mačevanje, borilačke veštine i rad sa različitim oružjima, što je bilo ključno za realizaciju uverljivih i dramatičnih borbenih scena. Rasel Krou i ostali glumci su posvetili mnogo sati učenju i vežbanju kako bi njihovi performansi bili što realističniji, što je doprinelo dubini i autentičnosti njihovih likova.

U jednoj od ranijih verzija scenarija za “Gladiator”, gladijatori su u areni promovisali proizvode, što zvuči apsurdno, ali je zapravo zasnovano na stvarnim istorijskim činjenicama. Međutim, ova ideja je izbačena iz scenarija jer su filmski stvaraoci smatrali da publika ne bi poverovala da je to tačno i pretpostavila bi da je to anahronizam. Ironično, praksa sponzorstva i promocije u sportskim arenama nije bila strana u drevnom Rimu, ali su se autori odlučili na ovaj korak kako bi izbegli potencijalnu konfuziju kod gledalaca.

Prvobitni izbor za ulogu Maksimusa bio je Mel Gibson, ali je on odbio ulogu smatrajući da je “previše star” za takvu vrstu akcionog junaka. Nakon što je Gibson odbio, uloga je ponuđena Raselu Krouu, koji je tada bio na usponu svoje karijere.

Krouova odlučna i snažna interpretacija Maksimusa znatno je doprinela uspehu filma i postavila ga među vodeće holivudske glumce. Njegov fizički i emotivni prikaz rimskog generala koji postaje gladijator, osvetnik i heroj postao je legendaran, što mu je donelo priznanja kritike i publike, uključujući i Oskara za najboljeg glumca.

Iako je film “Gladiator” osvojio Oskara za najbolji film i bio nominovan za najbolji originalni scenario, snimanje filma nije teklo glatko. Kada je počelo snimanje, scenario nije bio završen, što je dovelo do angažovanja trećeg scenariste, Vilijama Nikolsona, koji je trebao da unapredi scenario. Rasel Krou, glavni glumac, često je izražavao frustracije u vezi sa scenariom tokom snimanja. Ipak, uprkos izazovima u produkciji i nezadovoljstvu sa scenarijem, Krou je na kraju osvojio Oskara za najboljeg glumca.