10 narednih koraka u ljudskoj evoluciji

Multikulturalizam usmerava evoluciju ka jedinstvenoj globalnoj etničkoj grupi. Mešanje kultura bi moglo dovesti do gubitka razlika u etničkim obeležjima, i na kraju do formiranja populacije sa karakteristikama iz različitih delova sveta, čime bi pitanje “rase” postalo irelevantno.

Kako tehnologija napreduje, tako raste i naša izloženost različitim oblicima radijacije, od medicinskih zračenja do povećanog zračenja u atmosferi zbog nuklearnih testiranja ili havarija. Ljudska bića bi mogla razviti bolje mehanizme za regeneraciju oštećenja DNK uzrokovanog radijacijom, ili čak sposobnost da efikasnije koriste antioksidante za zaštitu svojih ćelija. Ove adaptacije bi bile posebno korisne za astronaute ili osobe koje žive u visoko radijacijskim područjima.

Dve su glavne pretpostavke za postepeno slabljenje fizičke snage kod ljudi. Prva je naša sve veća zavisnost od tehnologije i mašina koje preuzimaju fizički teške poslove, što bi moglo dovesti do smanjenja potrebe za mišićnom snagom. Drugi mogući uzrok je kolonizacija svemira, gde uslovi niske gravitacije smanjuju potrebu za mišićnom masom. U oba slučaja, buduće generacije bi mogle imati znatno slabije fizičke sposobnosti u odnosu na sadašnje.

Kako se svet sve više oslanja na složene tehnologije i brzu obradu informacija, ljudska inteligencija bi mogla doživeti evolucione promene koje favorizuju visoku kognitivnu funkciju. Ovo bi uključivalo unapređenje sposobnosti za rešavanje problema, logičko razmišljanje, i kritičko procenjivanje informacija. Evolucija bi mogla takođe podrazumevati adaptacije koje omogućavaju brže učenje i prilagodjavanje na nove tehnologije, čime bi se povećala sposobnost ljudi da inovira i efikasno upravlja složenim sistemima.

Sa stalnim povećanjem zahteva koje postavlja moderni život, ljudska bića bi mogla razviti sposobnost da budu funkcionalna sa manje sna. Ovo ne znači samo kraći periodi spavanja, već i dublji, kvalitetniji san koji omogućava bržu regeneraciju mozga i tela. Takve promene bi mogle da uključe genetske adaptacije koje optimizuju cikluse spavanja, smanjujući vreme potrebno za ulazak u faze dubokog sna (REM), što rezultira efikasnijim odmorom i boljom kognitivnom funkcijom tokom budnih sati.

Kako klimatske promene menjaju našu planetu, ljudi bi mogli evoluirati kako bi bolje podnosili ekstremne uslove, kao što su veće temperature ili drastično hladniji klimatski uslovi. Ovo bi moglo uključiti fiziološke promene kao što su poboljšana sposobnost tela da reguliše unutrašnju temperaturu, izmene u sastavu kože za bolju zaštitu od UV zračenja ili ekstremnih temperatura, ili čak promene u raspodeli telesne masti koje bi pomogle u izolaciji i termoregulaciji. Adaptacije na ovakve uslove bi omogućile ljudima da nastanjuju šire geografske regione i efikasnije koriste resurse u promenljivim klimatskim uslovima.

Evolucija bi mogla da nastavi sa smanjenjem dlaka kod ljudi, što je trend koji se već uočava. Društvene preferencije, koje žene vide kao privlačnije bez dlaka na telu, mogle bi podstaknuti evoluciju u smeru potpunog odsustva dlaka kod slabijeg pola. Muškarci bi takođe mogli doživeti slične promene, mada sporije nego žene. zbog manjeg društvenog pritiska koji se vrši na njihov izgled.

Budući da moderni ljudi koriste sve manje svoje zube za žvakanje teške i žilave hrane, očekuje se da će evolucija nastaviti da smanjuje veličinu zuba i vilice. Već se primećuje trend smanjenja zuba, uključujući i nestajanje umnjaka kod nekih populacija.

Promene u društvenim normama i medicinskim tehnologijama mogu uticati na evoluciju ljudskih reproduktivnih sposobnosti. Sa tendencijom ka odgađanju roditeljstva, prirodna selekcija bi mogla favorizovati one koji zadržavaju plodnost u kasnijim godinama života. Ovo bi moglo rezultirati genetskim adaptacijama koje omogućavaju kasniji početak menopauze kod žena i produženu vitalnost sperme kod muškaraca. Takođe, sposobnost za zdravo roditeljstvo u starijem dobu bi mogla postati važnija, što bi dodatno podstaklo ovakve evolutivne promene.

Sve veća zavisnost od medicinskih suplemenata i lekova, mogla bi oslabiti prirodne funkcije imunološkog sistema ljudi. Ovo bi vremenom moglo dovesti do evolutivnih promena u kojima bi se smanjila sposobnost tela da samostalno proizvodi određene hormone ili druge vitalne supstance.

Na vrhuncu potencijalnih evolutivnih promena stoji integracija bioloških funkcija sa tehnološkim dostignućima. Ovo bi moglo uključiti razvoj neuralnih interfejsa koji omogućavaju direktnu komunikaciju između mozga i računara, što bi omogućilo ljudima da kontrolišu uređaje, pristupaju informacijama ili komuniciraju bez upotrebe tradicionalnih ulaznih uređaja kao što su tastature i miševi. Takva integracija bi mogla radikalno povećati ljudske sposobnosti za učenje, pamćenje i interakciju sa digitalnim svetom.