10 najčudnijih ratova u istoriji

Rat zbog kante, poznat i kao Rat zbog Modenske kante, dogodio se 1325. godine između gradova-država Bolonje i Modene u Italiji. Sukob je počeo kada su Modenezi ukrali drvenu kantu iz bunara u Bolonji, što je postalo povod za veći sukob. Iako je pravi razlog rata bio dugotrajni teritorijalni spor, krađa kante postala je simboličan povod. Rat je kulminirao bitkom kod Zappolina, u kojoj je poginulo oko 2000 ljudi, a Modena je odnela pobedu. Rat je dodatno zaoštrio neprijateljstva između dva grada, koja su trajala još vekovima.

Rat zbog Dženkinsovog uha izbio je između Velike Britanije i Španije 1739. godine, i trajao je do 1748. godine. Rat je dobio ime po incidentu iz 1731. godine kada su španski mornari zarobili britanski brod i odsekli uvo kapetanu Robertu Dženkinsu. Dženkins je kasnije svoje odsečeno uvo pokazao britanskom parlamentu kao dokaz španske brutalnosti. Iako je pravi razlog rata bio trgovinski spor u zapadnoj Indiji, incident sa Dženkinsovim uhom postao je simboličan povod. Rat je završio bez značajnijih teritorijalnih promena, ali je doprineo rastućim tenzijama koje su kulminirale u većim sukobima kasnije.

Rat zbog kolača, poznat i kao Francusko-meksički rat, vodio se 1838. godine kada je francuski poslastičar Remontel, čija je radnja opljačkana tokom nemira u Meksiku, zatražio odštetu od meksičke vlade. Kada Meksiko nije pristao da plati traženu sumu od 600,000 pezosa, Francuska je započela blokadu meksičkih luka i napala priobalne gradove. Rat je trajao nekoliko meseci, sa povremenim bitkama, ali je na kraju završen intervencijom britanskih i američkih diplomata, nakon čega je Meksiko pristao na isplatu odštete. Rat nije doveo do značajnih promena, ali je pokazao spremnost evropskih sila da intervenišu zbog ekonomskih interesa.

Toledski rat, poznat i kao Granični sukob između Ohaja i Mičigena, vođen je 1835. godine zbog teritorije poznate kao Toledski pojas. Ova teritorija je imala strateški značaj zbog pristupa Velikim jezerima i trgovinskim rutama. Oba regiona su tvrdila da im teritorija pripada, što je dovelo do vojnih mobilizacija i manjih sukoba. Nasilje je izbegnuto zahvaljujući intervenciji američkog Kongresa, koji je dodelio Toledski pojas Ohaju, dok je Mičigen kao kompenzaciju dobio Gornje poluostrvo. Iako je u početku izgledalo kao loša zamena za Mičigen, Gornje poluostrvo se pokazalo bogatim prirodnim resursima.

Rat zbog psa, poznat i kao Incident kod Petricha, dogodio se 1925. godine između Grčke i Bugarske. Sukob je izbio kada je grčki vojnik prešao granicu u potrazi za svojim psom lutalicom, što je dovelo do pucnjave u kojoj je grčki kapetan poginuo. Incident je eskalirao i Grčka je izvršila invaziju na Bugarsku, zauzimajući nekoliko sela. Liga naroda je brzo intervenisala i naložila Grčkoj da se povuče i plati odštetu Bugarskoj. Sukob je završen bez većih posledica, ali je pokazao koliko trivijalni incidenti mogu izazvati međunarodne tenzije.

Rat zbog Zlatnog stolca, vođen 1900. godine, bio je sukob između Britanskog carstva i Kraljevstva Ašanti (današnja Gana). Zlatni stolac je bio simbol moći i suvereniteta naroda Ašanti, i Britanci su želeli da ga stave pod svoju kontrolu. Kada je britanski guverner zahtevao da mu se da pravo da sedne na stolac, Ašanti su to doživeli kao ozbiljnu uvredu i pokušaj uništenja njihove kulture. Sukobi su trajali nekoliko meseci, sa velikim žrtvama na obe strane, ali su Ašanti na kraju bili poraženi. Britanci nisu uspeli da potpuno unište simboliku Zlatnog stolca, koji je ostao važan deo kulture Ašanti.

Fudbalski rat, poznat i kao Stodnevni rat, vođen je 1969. godine između Hondurasa i El Salvadora. Tenzije između dve zemlje su rasle zbog pitanja imigracije i agrarne reforme, ali je sukob eskalirao tokom kvalifikacionih utakmica za Svetsko prvenstvo u fudbalu. Nakon nasilja koje je pratilo ove utakmice, El Salvador je 14. jula 1969. godine izvršio invaziju na Honduras. Rat je trajao četiri dana i odneo oko 2000 života. Međunarodna zajednica, posebno Organizacija američkih država, intervenisala je i uspostavila prekid vatre. Rat je pokazao kako sportski događaji mogu postati katalizatori političkih sukoba.

Sukobi zbog riba bakalara bili su serija sporova između Islanda i Ujedinjenog Kraljevstva tokom sredine 20. veka, zbog ribolovnih prava u severnom Atlantiku. Iako nisu bili klasični ratovi sa bitkama, sukobi su bili intenzivni i povremeno smrtonosni. Island je proširio svoje teritorijalne vode nekoliko puta između 1958. i 1976. godine, od 4 do 200 nautičkih milja, što je izazvalo nezadovoljstvo britanskih ribara. Britanska mornarica je pratila svoje ribarske brodove, dok je islandska obalska straža koristila duge užadi da preseče mreže britanskih brodova.

Tokom četiri različita sukoba, došlo je do čestih sudara brodova i oštećenja imovine. Na sreću, samo jedan smrtni slučaj je zabeležen – islandski inženjer stradao je dok je popravljao patrolni brod oštećen u sudaru sa britanskom fregatom. Na kraju, 1976. godine, Velika Britanija je priznala islandske teritorijalne zahteve, što je okončalo decenije napetosti i osiguralo Islandski ribolovni resurs.

Rat zbog tri Sanča bio je nasledni sukob u 11. veku u Španiji, koji je trajao od 1065. do 1067. godine. Tri kraljevstva – Kastilja, Navara i Aragon – vodili su vladari istog imena, Sančo II od Kastilje, Sančo IV od Navare i Sančo Ramirez od Aragona. Svi su bili unuci Sanča Velikog, čija je smrt 1035. godine dovela do podele kraljevstva.

Konflikt je eskalirao nakon smrti Ferdinanda Velikog, čije je kraljevstvo podeljeno među njegovim sinovima. Sančo II od Kastilje želeo je teritorije Bureba i Alta Rioja, što je dovelo do sukoba sa Navarom. Nakon serije bitaka, Sančo IV od Navare je ubijen 1076. godine, što je dovelo do podele njegove zemlje između Aragona i Leona. Rat je bio kratak, ali složen, sa dubokim političkim posledicama za region.

Tridesetosmominutni rat, poznat i kao Anglo-zanzibarski rat, vođen je 27. avgusta 1896. godine i najkraći je rat u istoriji, trajao je samo 38 minuta. Sukob je izbio nakon smrti sultana Hamada bin Thuwainija, koji je bio proruski nastrojen. Novi sultan, Khalid bin Barghash, preuzeo je vlast bez britanskog odobrenja, što je dovelo do britanskog ultimatuma da se povuče. Kada je Khalid odbio, britanska mornarica je bombardovala sultanovu palatu i brzo pobedila. Rat je završio postavljanjem pro-britanskog sultana Hamuda bin Mohammeda na vlast.